سوال همیشگی افراد مهرطلب این است: «من که این‌همه محبت می‌کنم، پس چرا بدی میبینم؟» در واقع بهتر است بپرسند که: « من که این‌همه محبت می‌کنم تا مرا بپذیرند و دوستم بدارند، پس چرا توقعات من را برآورده نمی کنند؟!» و این آغازی است بر دل زدگی و افسردگی در او. رفته رفته رنجور، خشمگین و بی انگیزه می شود و از اجتماع فاصله می گیرد.
مهر طلبی، بیماری راضی کردن دیگران است. مهرطلبی یکی از تیپ‌های شخصیتی است که طبق آن، افراد وابستگی شدیدی به دیگران و عوامل بیرونی پیدا می‌کنند. آنها هر کاری که انجام می دهند، در نهایت برای کسب تایید، مهر و پذیرش از سوی دیگران است.
افراد مهرطلب پر از شرم هستند و این شرم به خاطر ترس آن ها از طرد شدن و تایید نشدن است. این شرم دقیقا به‌دلیل همین ترس ها سرکوب می شود. این تیپ شخصیتی از مسخره شدن، پذیرفته و تایید نشدن شدیدا می ترسد، پس همیشه در لایه ای از شرم همراه با ترس زندگی می کند و چون دچار خود کم بینی است حتی طبیعی ترین حالت ها، نیازها و احساسات انسانی خود را ممکن است در مواقع لزوم پنهان کند.
مهربان بودن یکی از ویژگی‌های مثبت انسان است، اما بین مهربانی و مهرطلبی تفاوت وجود دارد. افراد مهربان بدون داشتن هیچ توقعی و از روی طبیعت و ذات خود مهرمی ورزند و مرزهای سالم مهربانی را رعایت می‌کنند و در بسیاری موارد خاطرشان نیست که چه مهربانی‌هایی در حق دیگران کرده‌اند و در عین حال با رفتار خود به دیگران باج نمی‌دهند، اما مهرطلب‌ها برعکس مهربان‌ها رفتار می‌کنند.
برخی ویژگی‌های مهرطلب‌ها عبارتند از:
نیاز فوق‌العاده شدیدی برای جلب محبت و رضایت دیگران دارد.
براحتی ابراز عقیده نمی‌کند.
توانایی «نه گفتن» ندارد.
رفتارهایش در جهت جلب توجه و تایید دیگران است.
از گرفتن و مطالبه کردن حق خود سرباز می‌زند.
تصور می‌کند به دنیا آمده تا احتیاجات دیگران را برطرف کند.
همیشه دلش می‌خواهد بهتر (مهربان‌تر، نجیب‌تر، پاک‌تر و مومن‌تر) باشد.
احساس حقارت درونی دارد.
دیگران را به خودش ترجیح می‌دهد و اساس کار او اطاعت است.
فردی وابسته و محتاج دیگران است.
همیشه در حال معذرت‌خواهی است.
بیش از حد مبادی آداب است.
همیشه می‌خواهد نجات‌دهنده باشد.
مضطرب و نگران است و حالات خفیف افسردگی دارد.
افراد سالم غالبا در پاسخ دادن به دیگران ابتدا فکر می‌کنند، جوانب و عواقب را می‌سنجند، تصمیم می‌گیرند و سپس جواب نهایی را اعلام می‌کنند، اما مهرطلب‌ها غالبا رفتار سنجیده ندارند و ریشه این بیماری را می‌توان در اثر تحقیر زیاد، عزت نفس پایین و کمبود محبت از تولد تا بزرگسالی ذکر کرد.
چطور بفهمیم که مهرطلب هستیم یا نه؟
علامت مهمی که نشان می دهد شما در جلب تایید دیگران هستید این است که دفعه بعدی که با کسی برخورد دارید ببینید آیا احساس پریشانی و اضطراب به شما دست می دهد و در عذابید؟ از خودتان بپرسید آیا این احساس برای جلب تایید و خوشامد دیگران است؟ لازم نیست این آدم حتماً کسی باشد که بشناسید، می تواند یک فرد کاملاً غریبه باشد.
وقتی کاری انجام می دهید یا حرفی می زنید که دیگران را خشنود کنید یا آنها را تحت تاثیر قرار دهید یا بخواهید کنترشان کنید، احساسی توام با ترس، و درد خواهید داشت. پس اگر شما هم در برخورد با دیگران چنین احساسی را تجربه کردید، میتواند نشانه ی این باشد که خودتان را برای جلب آن تایید و تصدیقی که در خودتان نمیتوانید پیدا کنید، آزار می دهید.
وقتی فهمیدید که برای تحت تاثیر قرار دادن و راضی کردن دیگران چه می کرده اید، میتوانید بفهمید که کدام جنبه از شما نیاز به درمان و بهبودی دارد.
درمان مهرطلبی
۱) استفاده از تکنیک خوددوست‌داری صحیح بدین معنا که بالا بردن احساس خوب، نسبت به‌خود و دوست داشتن خود به‌حد کافی، تا این‌که جام خالی از مهر وجود را کم‌کم پر کنیم تا به‌دلیل خالی بودن، نیازمند گدائی کردن آن از دیگران نباشیم.
۲) بالا بردن اعتماد به‌نفس خود و از بین بردن حس حقارت و خود کوچک‌بینی در خود
۳) قطع‌کردن سرزنش خود و ردکردن خود با ”تکنیک کِش“
۴) از بین بردن احساس گناه از طریق توبه و یا بخشیدن خود
۵) مواجه شدن با ترس‌ها. من تنها نیستم؛ خدا را دارم که کنار من و پشتیبانم است.
۶) از بین بردن شخصیت وابسته (که این شخصیت و همین‌طور ترس‌ها با بالابردن اعتماد به‌نفس، عزت‌نفس و خوددوست‌داری صحیح، خود به‌خود از بین می‌روند.)
۷) از بین بردن شخصیت متحمل (بعد از این، تحمل نمی‌کنم که دچار فشار شوم، ولی تساهل می‌کنم. می‌گویم این آدم همین است که هست و از کنار او به‌راحتی می‌گذرم.)
۸) عبادت کردن، دعا کردن تا کمبودهای درونی، مرتفع گشته و دیگر نیازمند گدائی از کسی نباشم.
